BANA BAK İKİBİN ON!..
Ýkibin yedi,
Ömrümü yedi ,
Ýkibin sekiz daha da beterdi!...
Ýkibin dokuz densiz, dengesiz...
Ödünç mutluluklar döktü önüme.
Sonrasý kar, bora, fýrtýna,
Kýriz üstüne kýriz!..
Bana bak ikibin on,
Gözüm üstünde !..
Kendini eski yýllarla bir tutma,
Onlar hatýrlanmaya bile deðmez.
Þimdi umut sende,
Sýra bende ...
Acýyý , sýkýntýyý, üzüntüyü ardýna takma.
Beni de kendini de yakma...
Saðlýk, þan, þöhret, para,
Hepsini hakediyorum
Ve eksiksiz istiyorum,
Aþký da unutma!..
Ama sakýn ha,
Emanet sevdalarla beni
Avutmaya kalkma!...
Hazýrým gel,
Tek bir iz býrakma dünden,
Unutmatikle yýka gönlümü.
Kýrk tas piþmanlýk döküp kýrkla
Ýhtimalle ov,
Mutlulukla durula,
Sil geçmiþin dumanýný isini,
Acelenin usturasýyla kazý,
Çýkar yüreðimdeki paslý yar lekesini,
Yenilk , eskiye boyun eðmez.
Bana bak ikibin on,
Gözüm üstünde!..
Kendini eski yýllarla bir tutma,
Onlar hatýrlanmaya bile deðmez...
Hülya Þenkul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.