Bir hayal gibiydin sanki
Bir göründün bir kayboldun
Anladým ki kaybediyorum seni
Sen kayboldukça ben tükeniyorum
Þehrin ara sokaklarýnda
Köþelerin birindesin biliyorum
Seni arýyorum sokak lambalarýnýn loþluðunda
Sen saklandýkça ben tükeniyorum
Duymak istediklerimi söylemiyorsun
Dokunamýyorum bile ellerine
Þehrin uðultusuna karýþýyor sesin
Sen sustukça ben tükeniyorum
Meydanlar kadar büyük yüreðim
Caddeler kadar aydýnlýk
Bir yýldýz kayýyor uzaklardan
Sen yýldýzlaþtýkça ben tükeniyorum
Hiç çýkmýyorsun ki rüyalarýmdan
Gözlerimi kamaþtýrýyor güzelliðin
Gidiþin dokunuyor yüreðime
Sen gidiyorsun ben tükeniyorum
Gecenin kanatlarýna býraktým seni
Sessiz karanlýðýn anaforunda
Yok oluyorsun gözlerimde
Sen yok oldukça ben tükeniyorum
26.12.2009/Samsun
Ýbrahim COÞAR