Hazan bir hüzünlü şarkısın sen!

Solgunluðun manzarasýnda
Yaralý bir ceylan misali sana nazar eden þu kalbim
Senin resmettiðin sukutun çýðlýklarýnda okunan sancýlar bir baþka
Sinemi daðlayan hasret, ayazlarý yaþatsa da halini anlamak aþkýn temalarýnda


Sen ki sessizliðin adýmlarýnda
Sana vaat edilen umutlarýn sabrýnda aþkýn anlamýsýn
Buðulu yüreklerin yutkunmalarýnda gizlenen mahzun bir niyazsýn
Sen iyi ki farksýn saklanan zamanda nefesin aþkýnda dillenen bir badý sabahsýn


Tutma yüreðimi azat et artýk
Yaralanmýþ gönlümde ilkbaharýný tohumlarýný sarkýt
Yapraðýn solgunluðunda, dalýn yalnýzlýðýnda, kökün birliðinde umut
Ah saçlarýný aðarmýþ toprak, daðlarýn yamaçlarýnda hüznün manzarasýna bir bak


Gel artýk derin uykundan uyan
Mezarýn sükûnetinde derlenen hikâyelere kim bakar
Gözler akar, sinem hilkatinde ürpertiler yaþar, ahirim için hüzün daðlar
Ey hakkýyla dillenmeyen aþk, halin deminde naðmenin þevkinde ve neyin sesinde


Sesin letafetinden gelen esinle
Mýsralar yazdýrýyorsun, nefeslerin arzýna sunuyorsun
Kalbi muhabbet için ne bekliyorsun, gecenin efkârýný kuþanýp kalýyorsun
Sevdanýn hayaliyle, umutlarýn tesiriyle ufuklara uzanýyorsun ve perdeyi açýyorsun


Hani silik duvarlarýn kalanýnda
Hiç anlaþýlamayan kalbim hangi pranganýn davsýnda
Gölgeler þimdilerde bir umut oluyorsa, sevdalar kimin umurunda uzaksa
Olsun sen yinede anlat halimde derlediðim sayfalar sancýlarýmla anlamlaþan sanat


Yine içimden la havle geçiyor
Kalbim sukutun orucuyla mavera yolculuðuna çýkýyor
Ruhum hazanýn sayfasýnda resmedilen ibrete, nefesin mühletini hatýrlatýyor
Aþkýn kalbi fütuhatýný, yanmanýn zamanýný yazmanýn manasýný bir bir hikâye ediyor


Artýk ne söylersen durma söyle
Aklýmýn kýtlýndan, ruhumun yalnýzlýðýndan sen gocunma
Þimdi hakkýyla kalbi fakirliðimi anla, anlatýlan zamanda ve hevesteki aþka
Nefsin serabýnda, iradenin kalanýyla zihnimi ayýkla ve kalbi sancýmý kimseye býrakma




Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: