Sus dokunma kalsýn Bin bir özne biriksin içimde kanayan kimsesiz özlemlerinle Býrak þimdi umutlarýmý gömdüðün yerde kanasýn. Baþka mevsimlerde baþka takvimlerde bir gün sende aðlarsýn. Gün gelir sýzlarsýn sende yokluðuma
Sus dokunma kalsýn Gelemeyeceðin uzaklara sürgünmüþüm zaten Sende býrak yedi iklim kaçaðý bir deli sevdalý kadýn de geçsin gitsin. Ben hiç parmaðýnda bir ömür müebbet taþýyanla seviþmedim. Þimdi hadi kes infazýmý yeniden kes en aðýrýný sevdamýn bedelinin. Kaç hasret yakayým yokluðuna tükenirken? Kaç þiir yansýn daha yüreðim kanarken kaðýt kesiði?
Sus dokunma kalsýn Beni kavurduðun vurgunlarda zincirden halkalarým vardý. Kopardýn sanýyordun kopardýn giderken hepsini Oysa bak hala yarýsý boðazýmda, Kim koparabilir ki seni içimden kim? Yüreðimde kazýlýsýn sen kim kalbimi sökmeden alabilir seni?
Sus dokunma kalsýn Sen beni tüm gizlediklerinde kaybetmiþsin zaten Tüm sustuklarýnda kirletmiþsin yarýnlarýmý Olmaktan en korktuðum yerlere atmýþsýn. Sen pembe düþlerimi öldürmüþsün önce Sonra en yaralý yerimden sol yanýmdan vurmuþsun. Sen kendi göðsümde aðlatmayý öðretmiþsin evvela bana Ölüp ölüp dirilmeyi öðretmiþsin uzaklarýnda Tüm deli seviþmelerimizin iniltilerine kulak týkamayý öðretmiþsin.
Sus dokunma kalsýn Hiç bir þehir ve adsýz prangalara tutuklu býraktýðým sýzýlý ýrmaklarým Gelmediðin her güne bir asýr sakladým özlemle beklerken ben. Ertelenmiþ tüm düþlerin mevsimlerinde bak bir þarký aðlýyor. Mülteci bir gecede bir ölüm fýsýltýsý, Öyle aðýr ki bir keþkenin sýzýsý ciðerimde
Sus dokunma kalsýn Gecelerim kayýp ellerimde ayný rüyalarý görüyorken biz Buz tutan ufuklarým uzaklarýmda kar yaðýyor düþlerime Bir uðurlama ömrümde güz sancýlarýna yanan aþkýmla Kör dehlizlerde tükenen karanlýklarýnda çýkmazým. Emanet bir býçak mý vuracaktý ömrümü? Sade bir matem mi tutup tutmalýydým yoksa Ayrýldýk iþte deyip
Sus dokunma kalsýn Adýný yazýp buðulu camlarýma Gece ayazlarýnda yazdým seni üþütürken sen sevdamý Defalarca tenini okþar gibi gezdirdim ellerimi soðuk camlarda Yinede buz tutarken parmaklarým silinmesin diye adýn penceremden Defalarca geçtim harflerinin üzerinden Kayarken parmaklarým harf harf seviþtim senle Sen hiç sürdün mü nefesini? Cama vuran çið tanelerine ismim orda üþümesin diye?
Sus dokunma kalsýn Sabýrlarý kundaklayýp yüreðinde ki kabirlerde inlerken uyuttum ben aþkýmý Kefenleri giyerken pusu duran bir ayrýlýk da ölümüne direndim. Ve ihanetlerinin býçaðýnýn vurduðu en derinlerinde ölen bir kelebeðin koynunda Sakladým ben bakmaya kýyamadýðým bir resmi
Sus dokunma ne olur kalsýn. Kanatlarýmý çýkardým sonsuzlukta yanarken yokluðunun acýsýnda Nefes almaya çalýþýrken ölümleri içtim. Sakýn dokunma soluksuz kangren bir yarayla kaç nefesim kaldý ki? Sýzlayan sol yanýnda taþýmaya çalýþtýðým bu sevdayla býrak kanasýn Sakýn dokunma sus...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemin00 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.