kalk gidelim bu dünyadan bu gökyüzü, yýldýzlar sahipsiz kalsýn ve kimsenin olsun bu toprak çimen gözyaþý unutsun kalanlar aðlamayý kalk!
þimdi yatmak iki metrekare yere yakýþmaz bize hem hangi güzelim yaþam sýðar ve hangi yas kaç seneye?
gidelim bir aþk kuþanýp en beyazýndan boðulup raký kadehlerinde ölelim be...
onlar, þimdi hatýrlamaya gülen yüzümüzü paylaþamazlar eski resimleri de bilmezler... hangi yüz sýðar üç beþ resime kaç gülüþümüz var hiç görmedikleri ve kaç aðlayýþ bilmedikleri anlat
gidelim hadi ölmüþüz çoktan Dar gelir Karacaahmet, unutulmak... zor gelir bize sýðýntý dudak izlerimiz kadehlerdeki yadigar kalsýn.
hiç bir yüz sýðmaz ellere gitmek isterse býrakýn... da ölelim be!
Elif Þebnem Akal
Sosyal Medyada Paylaşın:
elifsebnem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.