MAHKUMSUN SEN...

Gönül benden neden isyan edersin,
Kendin ettin, kendin buldun sen…
Her gün bir öncekinden daha betersin,
Bu bela ile yaþamaya, MAHKÛMSUN SEN...

Gidip de, hep o zalimleri sevdinse,
Sen, aðlanacak haline hep güldünse,
Kýymet bilmeyenlere gönül verdinse,
Karalar bürünmeye, MAHKÛMSUN SEN...

Sana bir daha sevme artýk, yeter dedim,
Yalvardým yakardým, söz dinletemedim,
Samanlýðýn seyran olmadýðýný öðretemedim,
Hayallerle yaþamaya, MAHKÛMSUN SEN...

Kendini, kýzgýn demirlerle daðladýn,
Kul köle oldun, zincirlere baðladýn,
Gecelerde sessiz -sessiz hep aðladýn,
Gözyaþýna boðulmaya, MAHKÛMSUN SEN...

O, seninle bir oyuncak gibi oynadý,
Her þeyini verdin, yine de doymadý,
Seni adam yerine bile koymadý,
Berduþ gibi yaþamaya, MAHKÛMSUN SEN...

Yalvarýyorum sana bir delilik yapma,
Ne olur birde sen acýma, acý katma,
Sen SAVCI’nýn söylediðini yabana atma,
Mecnun gibi yaþamaya, MAHKÛMSUN SEN...
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın: