Tekel İşçileri

Adana’dan Samsun’dan Ýzmir’den geldiler.
Onlar onurlu Tekel iþçileriydiler.
Eksi bir derecede Islak yerlerde yattýlar.
Kararlýydýlar haklarýný almadan dönmemeye.
Desteklemeye gelmiþti hamile eþi,
3 Sýnýfa giden oðlu gururlandý onunla.
Devleþti Tekel Ýþçisi Ahmet,
Devleþti Mustafalar Aliler.
Onlar Onurlu Tekel Ýþçisiydiler.
Kar ve yaðmur altýnda ýslak zeminde sabahladýlar.
Yýlmadýlar.

Kiminin bel fýtýðý vardý, kiminin romatizmasý.
Kimisi kalp hastasýydýlar.
Soðuða ve zulme direndiler.
Yüceldiler çizilmedi karizmasý.
Anýttepe’de yurdun önderi
Abdi Ýpekçi Parký’nda iþçi önderleri,
Üstleri kirli çamurluydular.
Baþlarý dik ve onurluydular.

Birden panzerler robokoklar çýktý ortaya.
Direniyordu Tütün Ýþçisi.
Lakin bu duman tütün dumaný deðildi.
Gaz bombalarýydý savrulan.
Havuzlara atladý gözleri kavrulan
Tekel iþçisi, ne piþman oldu ne eðildi.
Coplar bombalar yakýcý gazlarla saldýrdý polis.
Ýþçileri acýmasýzca dövdüler.
Kiminin oðlu, kiminin damadý polisti,
Ne beddua ettiler, ne sövdüler.


Aðladý yer aðladý gök,
Yerlerde süründü insanlýk onuru.
Götürüldüler tek tek.
Zulmün en aðýrýný Ankara’dan
Dünyaya iletti kameralar.
Tam da “baþka çare yok” diyordu ki Ankara Valisi
Kesildi mikrofonlarýn sesi.
Birilerinin caný sýkýldý.
Su sýkýldý gaz sýkýldý.
Mikrofonlara kameralara.
Valinin açýklamasý düþerken ekranlara.
Flu bir görüntüde kayboldu Ankara.
Tekel iþçilerine sevgiler yolluyoruz kucak kucak.
Onurlu mücadeleniz unutulmayacak.
18.12.2009
Mustafa GÖL

Sosyal Medyada Paylaşın: