MANİCE ( 07- ANTALYA)

Hoppala yavrum hoppala
Selam söyle babana.
Burda yiðitlik yapma.
Bura bizim Antalya.

Keten bezi alayým.
Yare haber sallayým.
Portakal daldan düþtü.
Onu haber verayým.

Annem beni verici
Allah’ýn ayýsýna
Adam kaþ göz ediyo
Komþunun karýsýna

Sýra sýra kazanlar
Duysun beni oðlanlar
Bu yöre yiðitleri
Benim halimden anlar.

Yallah billah eniþte.
Olmaz ki böyle iþte
Sözde sevdalanmýþmýþ
Benim ki bir görüþte.

Sözde imammýþ adý
Ýmam böyle olurmu
Herþeyini anladýk
Ýmam cavýr olurmu

Tabip anlar yaradan
Gitmeliyim buradan
Zorla everecekler
Gençliðime doymadan

Yaðdý yaðmur bereket
Maniler demet demet
Anam olmalý diyo
Sanki yapmýþlar senet

Tarla bostan istiyo
Herkes ona pis diyo
Varýrmýyým ben ona
Mani döndü destana

Baþý sopa istiyor
Oðlanýn Ana’sýnýn
Acep kýsmet olurmu
Silmesi göz yaþýmýn

Lahanayý haþladým
Doldurmaya baþladým
Kolay lokma deðilim
Hepisini taþladým.

Eteðim saçaklýdýr
Ellerim býçaklýdýr
Hora geçmez yaptýðýn
Ýçimde yar saklýdýr

Sen aða, ben de aða
Bu ineði kim saða
Ellere yar olmam ben
Memleketim Antalya

MEHMET FÝKRET ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: