toprak ve denizin seviþtiði bir tablo çay toplayan kadýnlarýn sýrtlarýnda kambur sepetleri ocaklarýnda aþ tüten sabýrlarý eteklerine serili gün boyu sislerin arasýndan zigana’ya karþý kuþ dilinde dað geçit vermez yollara
sahil boyundan yaylalara kemençe ve tulum aðýtý gözlerim deniz / karadeniz konuðuyum köy evindeki serinlikte samimilikteki gülümseyiþlere kuzey rüzgarlarýna deli fýrtýna deli bir deniz deli gökyüzü ve ardýndan sakinlikteki duruþlara
gelin kývrýlýn yanýbaþýma ekmek kokusuna kocaman güneþimizin þemsiyesi var kardeþçe iþlediðimiz bakýrlar asýlý evlerde
daðlarýn arasýndan yýlan gibi süzülen çaðlayanlar coþtukça yeþillik açar su sesinde kazým’ýn ceketinden hüzün düþer aklýma siyah yaðmurlarla bin utanç bin ölüm çernobil
söyleyin þimdi anlatýn bana þiir yürekten dökülen duyguysa þair muhaliftir esmer yaðmura kalbimin yarýsýný kim aldý hüzünlü çocuklarý hangi yaðmur götürdü
hiçbir fýkra doðru deðildir bizim hüzünlü gözlerimiz de var fýndýk dallarýnda þarkýlarda yaðmalanan koylarda bulutlarýn arasýndan süzülen yaðmurda aðýtlara sesimiz yazýlý
aðlama nana benim hüzünli bir yüzüm var serandelerde asýlý mýsýr tanelerinde senin kýr düðünündeki sarý liralarda öykün daðlardan denize benim hüzünle bakan gözlerim var
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.