SEN BİZE ACI.
Sonbaharda bitti, kýþ geldi çattý.
Kar soðuk fýrtýna, bizi bunalttý.
Hele þu karayel, içimi yaktý.
Ya Rabbim görürsün, bizlere acý.
Odun kömürü yoksa, ne yapsýn fakir.
Halini anlatsa, görürler hakir.
Evsiz barksýz parkta, donmuþtur Þakir.
Yarabbim fakirlik, ne kadar acý.
Baþtaki düþünmez, yoksul halini.
Onlar ne bilir ki, geçim derdini.
Hak hukuk deyene, sundu cebrini.
Ya Rabbim ezdirme, millete acý.
Daha kýþýn baþý, yandýk ha yandýk.
Hakkýmýz verilmez, bizler bunaldýk.
Laf canbazlarýna, niçin inandýk.
Yarabbim bizlere, çektirme acý.
Türkmendaðlý yazdý, hal iþte böyle.
Hep yazsýn kalemin, doðruyu söyle.
Yarataným Rabbim, sen Kerem eyle.
Ya Rabbim yetmez mi, çekilen acý.
HÝLMÝ CAN.
23.ARALIK.2009.
(2552)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.