yokluðunda hüzün düþer her günüme arýyorum seni bomboþ sokaklarda sararmýþ yapraklar dolanýr ayaklarýma kurumuþ nefesim bitkinleþir hicranlar peþisýra kovalar beni canýmýn cananý sen nerelerdesin ?..
yürüyemiyorum kaldýrýmlarýn kayganlýðýnda perperiþan yalnýzlýðým umut vermiyor Okyanus’un kudurgan dalgalarý kanadý kýrýk bir martý bakarken bana gözlerimde sen nemlenirsin kadýným karasevdanla ben, sana ne çok hastayým ...
fýrýldak olmuþ dünyada ezilirken ben uçup gider gönlümdeki sevda meltemleri sarýlsam buz kesmiþ tenimle dindirsek sel olmuþ aþkýn gözyaþlarýný nakýþ nakýþ iþlense dudaklarýna alýn yazýma aþkýn, adam gibi kaderim olsa !..
Zafer Direniþ ...
26 Aralýk 2009 00.00 Cumartesi Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.