SON SONBAHAR
Ne nehirler aktý, dereler sessiz çaðladý,
Hýrçýn þelaleler de baharýmý solduramadý,
Söz geçmiyor yüreðim hep seni çaðladý,
Hasretinle baharýnda son baharýný yaþadý...
Ne mevsimler geldi geçti sevgisiz sensiz,
Rüzgarlar esti, fýrtýnalar koptu nedensiz,
Hüzünden uzak olsun istedim günlerimiz,
Küssen de sen...Yine çarpacak kalplerimiz...
Sýrça kalbim meydan okusa da yýllara,
Hasretin, özleminmiþ beni tutan ayakta,
Geçmiþin bedelini öderken göz yaþlarýmla,
Anlayamadan gelmiþiz, ömrün sonbaharýna...
Artýk bu gidiþin dönüþü yok biliyorum,
Gönülden ilk aþkým güle güle diyorum,
Dokunma ilenme, bende saklý anýlarým,
Olmasanda...Hayalinle avunur yaþarým...
Hiç yaþanmamýþcasýna tüm hüzünleri silebilsem,
Al yazmalýn olup, sadece sana gülümseyebilsem,
Canýmdan çok sevdiðimi son kez söyleyebilsem,
Adýný koyamadýðým, her þeyim duysan sesimi sen,
Son sonbaharýný yaþayan, son kardeleninim ben...
Sonkardelen / 25.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.