VATANDAŞA SESLENİŞ

El erki mi? Barýþ mý? Kisvesini hele soy!
Soymazsan göz üzersin; üzecek göz kalýrsa...
Gösteri mi? Tedhiþ mi? Teþhisini doðru koy!
Ayýnca söz düzersin, düzecek söz kalýrsa...

Ey sesimi sesleyen; dindaþ, yurttaþ, arkadaþ!
Hakký vicdâna rehber, aklý izana yoldaþ;
Eyle ki, çekilmesin, insanlýk yavaþ yavaþ…
Sonra çok diz döversin, dövecek diz kalýrsa.

Yurdun, kanla yoðruldu; ne lütuf ne hediye:
Bu mudur ahde vefân; hýyânetle tediye!
Bir gün yere düþersen, merhamet diye diye
Lügatten biz sorarsýn, soracak biz kalýrsa.

Kýyacýnýn kuklasý, behey küfürbaz vekil!
Al zehirli kastýný, terbiyene var çekil!
Bu halk, Hakk’a deðil de, sana mý mütevekkil?
Kendince poz kesersin kesecek poz kalýrsa.

Dilerim, geç olmadan uyanýp hür çeraðýn;
Anlatsýn kýymetini, gönderdeki bayraðýn.
Ne mübârek þu vatan; havan, suyun, topraðýn
Secdeye kapanýr da gövden, elin, ayaðýn;
Yüzüne yüz sürersin sürecek yüz kalýrsa.

Salih ERDEM / AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: