Mezar Taşı
Malý mülkü sýrtlamýþ, götürüyor pazara,
Haraç mezat satacak, tezgâh kurup mezara.
Bin yýl daha yaþardý, fýrsat bulsa kazara…
Kýzaracak suratý, dönüp baksa yaþýna
Ne þiarým, ne ar’ým, taviz vermem þanýmdan
Ahlak ile seciyem, hiç ayýrmam yanýmdan
Bunlar benim özümdür, gelmektedir kanýmdan
Alýn beni götürün, atýn daðlar baþýna
Ölüm düþse aklýna, kayýrmazdý haksýzý,
Adam sayýp makama, oturtmazdý hýrsýzý…
Bir musibet bulaþýr, arlandýrýr arsýzý,
Öyle dersler verir ki, rastlanýlmaz eþine.
Haram lokma yemeden, tüketenler ömür’ü,
Elbette doðruluktur, böylelerin umuru.
Asaletle mayalý, dürüstlerin hamuru,
“Adam gibi adamdý”, yazdýrýrlar taþýna
12/2008/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.