Sarhoş

Ne büyük bir yükseliþtir, Sultanahmet
Bu geniþ alanda nefes alýr þehir
Ýki adým ötende ferah bir boðaz
Derin derin içine çek havayý
Ýman, inan ki dostum seni senden geçirir.

O kubbeye bir bak ki,
Sarhoþluk neymiþ,
Bir tayfun çarpar yüreðine,
Sarsýlýr o hayvan yanýmýz
Dökülür tüm sývasý,
Ýnsan sandýðýnýn.

Çok zamandýr gitmedim,
En çok neyi özlüyorum
Beyoðlunun içkili sokaklarýný deðil,
Zaten bilirsin,
Hiç gitmedim.
Gitmem mi? ne bileyim.
Ama kendimden geçtiðim Süleymaniye,
Hayret deðil mi?
O koca yapý sanki bir bebek gibi,
Tutuyor elimden.
Minareler iþaret parmaðý,
Gösteriyor semayý;
Ýþte aradýðýn aþk orda,
Kaybolmak mý?
Ýþte tam burda.

Yýkýlmadan þiþelerin dibine,
Sarhoþluk mu aþk mý ararsýn;
Ýþte ayaklarýn dibinde toprak,
Eðil koy alnýný
Secde üstüne secde,
Yükselt kendini.
Dolanma kendi þaþkýnlýðýnda,
Toprak bekliyor, tevazudan kanatlarýyla.

(Aralýk 2009)

Sosyal Medyada Paylaşın: