ÇOCUKCA

Ben var ya dostlar, ah ben;
bakmayýn ona, buna çattýðýma.
Acýlarý bal diye tattýðýma.
Halen çoçuðum ben.
Ellisin de çocuk olurmu insan.
Duyda inan!
Ýnsanlarý çok seviyorum.
Bazen kendi kendime gülüyorum,
gülüyorum, gülüyorum.

Laf aramýzda dostlar;
balonlarým olsun istiyorum.
Bir de uzaktan kumandalý arabam.
Ya kýzarsa babam.
Asarsa beni kulaklarýmdan tavana.
Neler düþünüyorum diyorum bir ara.
Babam yok ki benim.
Çok özledim.

Size birþey söyleyeyimmi;
Kýrlarda gezmeyi özlüyorum.
Gazoz kapaðý koymak istiyorum.
Raylara...
Muziplik olsun diye tuz atmak istiyorum.
Çaylara.
Ya Annem kýzarsa,
Neler düþünüyorum diyorum bira ara.
Annem yok ki benim.
Çok özledim.

Anlayacaðýnýz büyüdüðümü anlasamda;
Yine de çocukca duygularla
Koyver gitsin diyorum hayata.
Ýçimde bir heyecan; Bugün bayram.
Dönme dolabamý binsem?
Ne yapsam?
AYIP! AYIP! Koca adam.
Sokaða çýksam gelirmisiniz.
Doya doya bir oyanasam.

MEHMET FÝKRET ÜNALAN


Sosyal Medyada Paylaşın: