SOLMAZ GÜL SEVDALAR
Ümide Mektuplar-14
Solmaz gül sevdalar tükenmez umut
Gün olurda güneþ batýdan doðar.
Cennet ki soyutken olurda somut
Güllerin üstüne rahmetler yaðar.
Çýrpýnýr denizler bir damla suda
Ürperir yüreðim bu manzaradan
Uyanýk sandýðým gözler uykuda
Ruhum sesler duyar ta maveradan
Karýþýr dumanla bulut iç içe
Seçilemez olur yâr kim, aðyar kim
Zorlanýr hayaller anlamsýz göçe
Yan yana oturur katil ve hekim
Keþmekeþ içinde kývranýr ufkum
Yürüyüp gittiðim bir uzun tünel
Gece tam yarýda kayboldu uykum
Yetiþ imdadýma güçte sonsuz el
Açýldý yaralar doldu bin harman
Ey güzel Sultaným, ey Rabbi Rahim!
Ýzin ver yetiþsin imdada derman
Acizim, fakirim senden isterim
Tükenip giderken feri gözümün
Özüm kýyam edip Allah- Allah der
Yüzü yok çýkmaya sana yüzümün
Baþka kapý bilmez nereye gider?
CEYHUNÝ uyur da sen uyumazsýn
Ýnancý ki tamdýr gerisi yalan
Ýzin ver melekler bir berat yazsýn
Daðlarýn ardýnda olmasýn kalan.
20.12.2009
CEYHUNÝ
(Mustafa AVCU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.