Dünyada tatlý yalan yaþanýr, ne diye?
Elimizden uçup gider, gerçek hediye…
Misafir gibi yaþamak varken dünyada,
Koþarýz “ben”le, nefisle her an, ne diye?
Ýnsan insana, haksýzlýða, baþ eðer mi?
Geçici âlem, sonsuzluða eþdeðer mi?
Yaþamanýn gayesine eriþmek varken,
Topraktan çýkan tohum, topraða söver mi?
Ruh, beden, asli görevi için gezinir…
Þeytan, nefsi azdýrýr da, süsler bezenir…
Aldanan, aldatýlanlar fani âlemde,
Ýnsanlýk, Hakka teslim olmuþa özenir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.