HİKAYE-İ AŞK

Hikaye-i Aþk

Yaþ geldi, çattý.
Ýlk gençlik çaðýna.

Körpe dimaðýmda
Hayaller uçuþmaða baþladý.

Sevgililer devr-i daim eylemeðe
Lakin hep karþýlýksýz bu sevdalar.

Sevdalýktan,sevilmeden habersiz
Bu nazenin dilberler.

Ne gönüller fetheder.
Ne yürekler yakar,bu duygusuz,ruhsuz güzeller.

Ancak düþen bilir.
Gönül yarasýný,aþk acýsýný.

Ýlk,geçerken gördüm o dil-i zibayý.
Penceremin önünden süzülerek.

Hep bekledim ne zaman geçecek.
Usanýp,sýkýldým; o,artýk gelmeyecek.

Hemen tanýdým onu, ilk okula baþladýðýmda.
Kalp, küt küt attý varamadým yanýna.

Bir bakmýþsýn,yaylada çiçekler arasýnda rastlarým.
Pýnarbaþýnda yolunu keserim.

Karaca oðlan gibi, soðuk su isterim.
Elbistan yanaklý dilberim….

Geceleri hep uykumu böler.
Zor ederim, sabahý zor.

Sonra indm ki þehre:
Oturur sevimli ve bakýmlý güzeller güzeli kasýrlarda-köþklerde.

Kaptýrdým gönlümü kitap okurken
Bir kitapçýda onun bakýþlarýna.

Hem salýnýþýna yandým,
Hem cilvesine kandým.

Ne de kýymetliymiþ gözlerin.
Bakmaz zalim,yüzün esirger benden.

Sanki yutan ejderhayým ben.
Asýl sen,Azrailimsin sen….

Güler geçer, dalgaya alýr aþkýmý.
Heder eder gençliðimi.

O,okumuþ,lisanslý güzeller.
Senin yüzünden çile,olur,bir domur ateþ olur hicranýn yüreðimde.

Bu gamlý gönlüme
Söz mü geçer.

Bil ki bu benim maceram.
Karþýna utancýmdan nasýl çýkacaðým.

Sabýr ver Allah’ým….
Ýki yanýk gönle yol ver Allah’ým….
5 Mart 2009 Elbistan

Yakup Onat


Sosyal Medyada Paylaşın: