Kırlangıç-Güvercin

Gel afacan, melek yüzlü hareli çocuk
Gel yetimim, yüreciði ezelden yaralý çocuk
Bana arkadaþ ol; bu gün seninle
Farklý dünyalara yelken açalým.
Ben kýrlangýç olayým, adým özgürlük
Sen bir ak güvercin ol, desinler barýþ.
Mavi gökyüzünde kanat çýrpalým
Ufuklardan ufka yapalým yarýþ.

Çam kokularý yayýlsýn Kazdaðlarý’ndan
Bir tarafta Ege’nin meltem esintisi
Çapa yapan Yörük’ler çýðlýk çýðlýða
Bizi görüp þaþýrsýn üzüm baðlarýndan.

Daðýn yamacýndaki þu uzak köyde
Bir telaþ var, yönelelim oraya
Dudak büksün köylüler; bu kýrlangýç-güvercin
Neye güçleri yeter! merhem olmaz yaraya.
Köyün kenarýndaki tek katlý metruk evde
Doðum sancýsý tutmuþ, bir gelin var sedirde.
Boncuk boncuk terleyen, telaþlý ürkek gelin
Daha vaktin dolmadý, boþa çýðlýk atarsýn
Dileðimiz odur ki; seni Allah kurtarsýn.

Sen bakma ak güvercin, yaralarýn depreþir
Yüreðini kavi tut,
Yoksa minik bedenin, bu yükü nasýl taþýr
Rahmetli anneciðin, yine böyle bir günde
Sana son bir kez bakýp, kokladý uzun uzun
Elinden kayýp düþtü, kana bulanmýþ bezin.

Daðýn doruklarýnda bir bulut kaynamakta
Þu kayanýn dibinde kaynayan gözelerden
Çocuklar hem su içiyor, hemi de oynamakta.
Þu yöne bakar mýsýn? Bir duman yükseliyor
Kül rengiyle kaplamýþ, mavi göðü deliyor.
Baþý dumanlý olan sadece ben sanýrdým
Nice dertliler varmýþ, demek ki ben yanýldým.

Baþýmý döndüren ne? Dumanýmý çalan kim
Söyle bana ey çocuk, derdime kimdir hekim.
Onulmaz dertlerim var. Sancýsýný çeken ben
Bu mavi gök yüzünde dert ortaðým yalnýz sen.

Hadi dönmeden önce þu kaynayan gözeden
Soðuk bir su içelim, yarpuzlar arasýndan.
Özgürlük- barýþ dile, emir gelsin Yüce’den
Kurtulalým birlikte bu gönül yarasýndan.

Çanakkale 23/12/2009

Sosyal Medyada Paylaşın: