Aðlamýcaktým bugece,gökyüzü aðlýyordu benim yerime..
Ama hasretin içimde kaldýðý müddetçe,gözyaþlarým eþlik edecek gökyüzüne..
Ýçimden feryat etmicektim bugece,çünkü gök haykýrýyordu benim yerime.
Ýçimdekiler gibi þimþekler çakýyordu
Ama feryat ettim daynamadým yine sensizliðin sessizliðine..
Bugece gök aðlýyordu onun gözyaþlarý karýþacaktý topraðýn en ýssýz derinliðine..
Ama ben yine dayanamadým sensizliðe..
Benim gözyaþlarým karýþtý topraðýn derinliklerine!
Buralarýn neþesi kalmadý artýk..
Heryeri sarmýþ sensizliðin matemi..
Aðaçlar bile yas tutar olmuþ sevdiðinin gözyaþlarýna..
Sen uzaksýn ya,bakýþým bile deðiþti hayata..
***Sen gittin ya hani o gün ,çýkmadým anýlarýn yolculuðuna***
Çünkü aðlardým ,dayanamazdým ki ben senin uzaklýðýna..
Bak uzaksýn derken bile doldu gözlerim..
Ama en çokta geri döneceðini düþünerek mutlu oluyorum.
Döneceksin biliyorum,dönmen lazým,
Dön!
ÇÜNKÜ SENÝ HEM ÇOK SEVÝYORUM,HEMDE ÇOK ÖZLÜYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.