Vurgun nefesin hicranı!

Takip ettiðim izler uzuyordu
Adýmlarým heyecan içinde dur durak bilmiyordu
Melalim nefesin sürurunda meraka uzanýyordu ve kalbim
Aklýmdan arî olarak hissiyatýmla ürpertinin ritminde dikkat kesiliyordu


Henüz izler uzayýp gidiyordu
Merakým aklýma hükmediyor ve durma diyordu
Nedenler ve niçinler medcezir misali heyecan öðütüyordu
Derman aman diliyor, gözler kalbimden ferin insafýnda nöbet bekliyordu


Sinemi bir muhasebe kaplýyor
Yalnýzlýk dirliðinde sayfalar açýyor korkutuyordu
Issýzlýk çýðlýk atýyor, meçhul gerekçeler neleri bekliyordu
Oldukça susamýþtým ve yorgunluktan bir nebzede olsa þöyle oturmuþtum


Birçok sorular aklýma geliyordu
Lakin vakit çekip gidiyordu, sancýlar acý veriyordu
Kimseye haber vermemiþtim, bu kadar uzayacaðýný ne bilirdim
Göçmelerin, sessiz vahalarýnda nefeslenmenin terennümünde seferdeyim


Ey yolcu hesap kiminle anlaþmalý
Yakarmak acizlikle ne kadar orantýlý ve anlamlý
Düþünmek niçin sana bu kadar yabancý ve nedensizlikte farklý
Gün batmak üzereydi, güneþ kaybolurken umut solgunluðun tesirindeydi


Ne yutkunduðum hicran çareydi
Ve ne de hüzün bahaneler içinde bir bahaneydi
Hesapsýzlýk halimde dilenciydi ve nefsim aman dilese de acýydý
Ruhumu ihata eden bu denli yabancýlýk ve meþkûk duygularla arkadaþlýk


Öylece savruluyordum dünyamda
Ardýmda býraktýðým anlamsýz satýrlarýn hicranýyla
Yolun netliðini ve irademde mertliðimi niçin ihmal edip çýktým yola
Þayet anlaþýlýr olmak bu kadar zorsa ve aþk yolunda feragati yaþatmýyorsa


Sende artýk var git kendi yoluna
Tefekkürden azade bir nefes olunca kalp bambaþka
Her ne kadar lafazanlýk anlamsýzlýk yokuþunda kalbine yabancýysa
Ýþte ölümün hazin hikâyesi þimdi karþýnda ve yol almakta umudun kaldýysa



Mustafa CÝLASUN






Sosyal Medyada Paylaşın: