Sevmiyorsun iþte Sevmiyorsun Her zerresinde sýkýntý Bitmez tükenmez yorgunluk üstünde Alýp baþýma gitmekten Seni geçmiþimde býrakmaktan baþka Ne gelebilir parmaklarý kýrýk Týrnaklarý sökülmüþ ellerimden Nihayetinde sevmiyorsun Ve ben senden yoksunum
Tükenmiþliði aþmýþ umutsuzluðun içinde Çýrpýnýyorum iþte Bir senin karþýna çýkmaya korkuyorum Bir de aynalarýn Kayalar yuvarlanmýþ yollarým kapalý Takati kalmamýþ yüreðim yaralý Bir nefeslik can kalmýþ Yaðmur tanesi kadar kan Hadi onu da çek içine Bitsin bu korku masalý Nihayetinde sevmiyorsun Ve ben senden yoksunum
Damarlarým korku tünelleri gibi Baþaklarý kurumuþ tarlada Korkuluðum iþte Ellerinin titrediði Sevgi ekmek kýrýntýlarýyla doyurduðun Bütün kuþlara Korkuluðum iþte Nihayetinde sevmiyorsun Ve ben senden yoksunum
Sevmiyorsun iþte Sevmiyorsun Hem Hep yalandan gülümseyecek deðilim ya Býrak çocuklar gülsün Hem Her gün bin defa ölecek deðilim ya Býrak kötüler ölsün Gönülden sevgiye burun kývýranlar Kendini beðenmiþliði içinde Baþkasýný beðenmeyenler Býrakýnda mutluluðu þekilde arayanlar ölsün
SEMÝH POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
BİÇAREKAYIPADAM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.