Eskilerde sadece bulunduðumuz mekaný bilirdik,
Þimdi dünyamýz geniþledi, uzaklar yakýn oldu,
Sadece kendi ülkemizin coðrafi yapýsýný bilirdik,
Þimdi ufkumuz geniþledi, kýtalar yakýn oldu…
Böyle durumlarda olumsuz düþünmemek gerekir,
Yakýnlaþmada paylaþýlacak güzellikler de vardýr,
Bunu görmek için alt yapý yoksunluðu yaþýyoruz,
Kendimizden baþka yaþayaný görmek istemiyoruz…
Her zaman görmek gerekmiyor etrafýmýzdakileri,
Eðer bilmiþ olsaydýk kendi varlýðýmýzýn önemini,
Yaþamýmýzý bu düzen içinde sürdürmeye çalýþýrdýk,
‘Kendini bilen Rabb’ni bilir!’ sözünü de anlardýk…
Rabb’imizi bildik elbette ama gereðini yapmadýk,
Kendimizi bildik belki ama yeterince tanýyamadýk,
Dünyamýzý bildik ama onu yeterince koruyamadýk,
Deðiþen iklimlerden geldiðimiz durumu anlamadýk…
Þimdiden sonra yapýlacak ne varsa acele etmeliyiz,
Deðiþen dünyayý daha fazla bize benzetmemeliyiz,
Hayatýmýzý sadeleþtirmekle yeniden baþlarsak eðer,
Adým atarýz belki, yahut böyle gelmiþ böyle gider…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.