MAHKÛM ETTİN…

MAHKÛM ETTÝN…

Elime aldým senin resmini, tam karþýmdasýn.
Dokunsam, aðlayacakmýþ gibi duruyor
Bir çið tanesi gibi gözlerin…
A benim, yüreði þefkat dolu sevdiðim;
Kalbime gömdün senin sevdaný,
Cehennem ateþi gibi yaksa da yüreðimi…
Sonunda bir köþeye çekildi iþte, suskunlaþtý yüreðim.
Nereye baktýðýmsa, belli zaten;
Sen olmayýnca, resminle avunur biçare yüreðim…
Gidenin deðil, hiç gelmeyenin yolunu gözlerim ama
“Gülüm diyebileceðim” bir tomurcuðum bile olmadý ki benim…
Ben, ben ne “sakar” biriymiþim meðerki
Dikenlere çarptým kendimi, her gül dalýna konuþumda,
Yollara kahrettim, daðlarýn bizi her ayýrýþýnda…
Zamana býraktým artýk her þeyi,
Lanet okudum seni sensiz yaþamaya…
Sen yoksun yanýmda, yok olmasýna da,
Söyle bana; Ben, ben bunu mu hak ettim?
Biliyorum, sen yalnýzca beni;
Bir resminle yaþamaya, MAHKÛM ETTÝN…
SAVCI
Sosyal Medyada Paylaşın: