Ne zaman radyoda bir memleket havasý çalsa, Alýp baþýmý dönesim geliyor o topraklara, Sorma halin vaktin nicedir diye, Yine kalem düþmüyor elimden, kimsesizliðimden, Tek tabanca geziyorum yine bu sokaklarda, Bi göz odam var kendi halimce, Yalnýzlýðýmý belgeleyen birkaç eþya, Bazen vazgeçmiyor insan alýþkanlýklarýndan, Elimde umutlarýmý sardýðým sigara, Yine müptelayým dost sohbetlerinde çaya, Senin anlayacaðýn Lütfü, Ben yine o eski benim deðiþmedim hala,
Ne zaman radyoda bir memleket havasý çalsa, Gider gider gelirim ruhumla o eski zamanlara, Bir anda bulurum kendimi mahallemde, Geceleri pek sessiz olur el ayak çekilince, Geceyarýsýný böler bir nara, Kendinden geçiyor mu bizim çelimsiz içince? Geçen yýl birinden duymuþtum, Cukcuk Mehmet’i býrakýp gitmiþ yine yenge, Þaþýrdým desem yalan olur hani, Nice ayrýlýk vuslata gebe kaldý sebepsizce, Mehmet’in alýn yazýsýdýr bu, kendimi bildim bileli, Ah geçen yolda yürüyordum hayale dalýp, Kafamý bir kaldýrdým ki ne göreyim, Hani karþý komþunun kýzý Mualla, Usta bir ressamýn elinden çýkmýþçasýna, Yine muazzam bir tablo gibi duruyor karþýmda, Az mý çektirdi bize aþkýn acýsýný, Köyün tüm erkekleri girmiþken sýraya, Vurgunken yeni yetmeler terlememiþ býyýklý, Az adamý helak etmedi hani endamýyla, Þarap gibi kadýndý. Meydan okumuþ güzeliðiyle yýllara, O görününce Bakkal Murtaza’nýn köþesinden, Üstüme yýkýlacak sanýrdým bu koca dünya, Kalbimde bir kuþ çýrpýnýrdý, çýkacaktý yerinden, Hele bakýp gözlerimin en gerisine, Bir de gülümsedi mi bana inceden, O günüm düþ gibi geçerdi. Yýllar sonra karþýma dikildi gerçekliði, Boyu kadar kýzý olmuþ, allah nazardan saklasýn. O da az can yakmayacak gibi geldi gözüme, Ne þanslý adamdý seni alan Mualla, Kim olsa düþünmezdi soðuk ölümü, Hangi adamýn aklýna gelirdi koynunda, Gel de hak verme bana Lütfü, Ne zaman Muallayý düþlesem, Vallahi unutuyorum ben ölümü,
Ne zaman radyoda bir memleket havasý çalsa, Mahallenin hanýmlarý dizilir bardak gibi, Gözümün önünde oynadýðýmýz çocuksu oyunlar, Tütün kolasýdýr Necla yengenin elleri, 5 kuruþa tütün çizdirir Süleyman dayý, Ne kadar çok çizersen o ele batan iðneyi, O kadar kazanýr sanýrsýn kendini, Fakat bir gün olsun görülmemiþtir. Ýþ bitimine para verdiði, Hala hayatta mý o pinti? Münire nine ne yaptý be Lütfü? Hadi ben kaçtým da kurtuldum. En son sana çöreklenmiþ evlen diye, Duymadým sanma sakýn duydum, Bir kýz bulmuþ sana býldýrcýn gibi, Devlet kapýsýnda memurmuþ hemde, Devlet kuþu kondu baþýna Lütfü, Kadroluymuþ duyduðuma göre, Bu dünya da iþin iþte kaymaklýsýndan, Öteki dünyaný bilemem. Orda da dört ayak üstüne düþersin sen,
Ne zaman radyoda bir memleket havasý çalsa, Nasýl özlerim bir bilsen oralarý, Ýnsanlarýn gülüþleri boyalý, sahte buralarda, Ýþi düþmedikçe vermez sana selamý sabahý, Toprak kokusu bile bir baþka bu gurbette, Gökyüzüne kadar uzanan yalnýzlýklar var, Delecek sanýrsýn göðe uzanan binalar, Sorma lütfü, Sorma halimi vaktimi, Ben hiç evlenmedim burada, Garip anam az demedi, “Gurbetlik zordur, al köylü kýzý, otur, Býrakýp gitme sýcak barkýný evini,” O zamanlar tam da delikanlýlýk dönemi, Dinler miyim doðru dese de birini, Ah Lütfü, keþke dinleseydim. Bak gurbete geldim, yazdým okudum ama, Þimdi yalnýzlýk oldu benim tek eþim, Çýkýnca kýymýþým nikahý ben ona, Keþke o garip anamý dinleseydim. Az vurmadým kafamý duvarlara, Vurdum da ne oldu Lütfü, Ýçtim son damlasýna dek hüznü, Derdimden kanser oldum, Artýk sessizce bekliyorum ölümü, Azraille karþýlaþýrýz diye köþeleri dönemiyorum. Ölmekten çok korkuyorum Lütfü, Yalnýz ölmekten çok korkuyorum.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.