MANİCE ( Düğün )

Yare mendil salladým.
Mendilimden gül düþtü.
Yari bir daha görmek.
Benim için bir düþ dü.

Yar eliyle, gönlüyle.
Gül yollar sevgiliye.
Boþa umut baðladým.
Dönüp de gelir diye.

Yare mendil salladým.
Mendilime kan düþtü.
Sakladým mendilimi.
Ýçime zindan düþtü.

Yar gözüyle, gözüyle.
Yaþ yollar sevgiliye.
Yumuþasýn yürekler.
Sevgiyle coþsun diye.

Yare mendil salladým.
Mendilimden kor düþtü.
Yar’sýz ateþ de yandým.
Yüreðe hicran düþtü.

Yar diliyle, sözüyle.
Taht kurdu yüreðime.
Artýk bahtým açýldý.
Kavuþtum dileðime.

Yare mendil salladým.
Kýsmetime yar düþtü.
Coþtu yürek çaðladý.
Ýçime bahar düþtü.

Sordum bilge Veliye.
Sevda bumudur? diye.
Sevincimden aðladým.
Döndüm ben bir deliye.

Yare mendil salladým.
Artýk yerim dar düþtü.
Çalsýn davul, zurnalar.
Bize bir düðün düþtü.

MEHMET FÝKRET ÜNALAN

Sosyal Medyada Paylaşın: