SİZ YASTAYKEN SEVDA TÜRKÜLERİ SÖYLEYEMEM

SÝZ YASTAYKEN
SEVDA TÜRKÜLERÝ SÖYLEYEMEM

Þiirim;
sanma ki kalem yazar
sözcüklerde dizilirim
þairin yüreðinde kanayan, kandamlasý
gözünde göz nuru
ufkunda güneþ kýzýlý, þafaðý saran
göðünde çakar þimþek, gönüller titreten
yanaðýnda açan tomurcuk, has güller tanesi, rengârenk

Býrakýn!
þairin sözü gibi susayým, tek bir mýsrada
Býrakýn! Coþayým ýrmaklar gibi, uzayýp gideyim…
sel sularý gibi bulanayým, göl sularý gibi köpüreyim
dalgaya bürünüp kabarayým, buharlaþýp serpileyim

Meydanlarda söylenmiþ nutuk deðilim, avutamam
yüzler damardan süzülmüþ, yürekten fýrlamýþ bir ok
bir þamar gibi þaplarsa suratýna, saplanýrsa yüreðine
Bil ki ben þiirim
þairin yürek sýzýsý, süslü nutuk deðilim
ben þiirim

Kanayan yaranýn damlasýysam
bürünemem pembeye
kavganýn çýðlýðýysam
giremem kaftanî kostümlere
maskeler takýnýp, çalamam kapýný
giremem köþküne, baðdaþ kuramam sýrça sarayýna
yas tutarsam eðer yasýna, varsýn türkü havasý olmasýn

Çehren gibi biçimsiz, umutlarýn gibi sönük
nasýrlarýn gibi, boðum boðum, denksiz darmadaðýn…
hitap etmiyorsa deryalara gark gül yüzlere, varsýn etmesin!
bir yýlan gibi sarýlýyorsa matemin, diniyorsa acýlarýn
bir damla serpinti, düþüyorsa çatlayan yüreðine
aralanýyorsa umudun perdesi, ýþýyorsa gözün
tebessüm düþüyorsa gece karanlýðý yüzüne
bil ki ben þiirim!

Tezeðe sarýlý ter kokuyorsam, buram buram
acý serpilmiþ, çeþniye bürünmüþsem, çeþni çeþni
perde perde kapanmýþsam, yitik kaçýk umutlarda
ýþýk ýþýk süzülmüþsem karanlýða
bil ki ben þiirim!

Dert daðlarýnýn eteðinden
fýþkýran bir pýnarsam
bulurum bir yol
akar giderim dertler gölüne, denizine
yürekten damlayan bir damla kansam
damlarým yaralara
yarada sargý; sarýlýrsam yaraya
tuz olur basýlýrsam
ben þiirim!

Yas tutuyorsam mýsra mýsra
yasým; þairin, yasým; sizin
sevda türkülerine bürünmüþ
çalýnýyorsam sazýn telinde
okunuyorsan yârin dilinde
sevdam sizin, sevdam þairin

’’Siz matemdeyken, sevda türküleri söyleyemem
ben þiirim! ’’

Uykularda uyumaz
rüzgârlarda savrulur, seherde gezinir
seyyah olur, dur durak bilmez
gönülden gönüle göç eder
kýna girmez, tek renge, tek dile gizlenmez
tapulanmaz
þýrýlar akar, pýnarlar gibi; sessiz...
ýrmaklar gibi coþkun

halaylarda halay baþý
matemlerde gözyaþý
sofrada bir lokma
sevdada bir tatlý söz
okþuyorsam gönlü
’’Ýþte ben o zaman þiirim!
Þiirim; þiirin hasý þiir’’

Ýbrahim Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: