Diyor ki ermiþ; Güneþ son batým çizgisindeyken, En kýzýl yüzüyle bakar. Yer, gök utanýr. Kýpkýzýl zaman, Bitmek, iþte o çaðda, Her akþam daha bir anlaþýlýr. Bir günün naaþý Kýzýl tepelere gömülürken, Kaç gün daha kaldý ömrümüzden. Kalk o zaman silkele kendini, Temizle elbiseni, Giy ruhuna tertemiz Takva elbiseni. Dem o zamandýr; Artýk zamanýn gereði, Demi Anlaþýlmýþ, Vaktin ne için olduðuna Gönülden bir sesle cevap verilmiþ; Dem o demdir, Geçmiþ ve gelecek Artýk o anda gizlenmiþ.
(Aralýk 2009)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.