Dünyanýn düzeni böyledir, ayný þekilde gider,
Umutlarýný sýnýrlama, sen de bekle istediðini,
Hayatýn kahrýný çekmek zaten kendisi zordur,
Onu kendi haline býrak, yaþa kendi gerçeðini...
Ýstesek de istemesek de böyledir bu dünya,
Deðiþtirmek istiyorsak önce kendimizde olsun,
Görmek istediðimiz için yüzümüze tutalým ayna,
Gördüklerimiz aklýmýzýn bir kenarýnda kalsýn...
Sen ben diyerek geldik kimsesiz bir dünyaya,
Orada bulduklarýmýzla avuttuk duygularýmýzý,
Þimdi düþünüyoruz da, acaba deðer miydi?
Boþver þimdi bunlarý, boþ gözlerle bak istikbale...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.