Aþk denilen acý bir lokma sanki Yedikçe kafamý kuyuya sarkýtmak istiyorum Aþk yasa dýþý Ýçimdeki anarþistler duvarlara sloganlar yazýyorlar Ve birileri gelip kovalýyor onlarý. Aþk bir savaþ Kaybettikçe tutkum bir çocuk gibi büyüyor Bir þeylere tutunsam keþke lakin týrnaklarýmý yemiþim... Tutunamýyorum ve düþüyorum boþluða Ne gariptir dengem yine altüst Fakat yürüdüðüme yemin edebilirim Olanaksýzlýklar bu hallere düþüren beni Okunmasý gereksiz bir romandan çýkmýþ Beþinci sýnýf bir karakterim sanki Barda oturup barmenle konuþan gereksiz kiþi. Ýçimdeki jön lük ancak onunla hayat buluyor Garip zamanlarda Garip yerlerde Garip þeyler düþünüyorum Hep ayný þarkýda takýlý kalýyorum nedense Hasta zihnimde kayýp oldum gittim yine Aþk için yaþýyorum ama Artýk canlý deðilim sanki Eskiden olduðu gibi yine yanlýþ yolu seçiyorum... Aþýðým ben aþýk... Kavuþamam ben kavuþamam... Yanarým ben yanarým..... Evet ben buyum.. Gerekli olmayan.... Sosyal Medyada Paylaşın:
AYAK ÜSTÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.