VE...; SEN

Sessiz va karanlýk odamda,irkilerek uyandým
Ve hala sen vardýn aklýmda !
Gökgürültüsü ve sert yaðan yaðmurlarýn sesi korkutuyordu beni.
Usulca perdeyi araladýðýmda...?
Ve Sen vardýn,gözlerimin ardýnda
Ne korku,ne irkilme kaldý yüreðimde
Biran dokunmak istedim,bana bakan yüzüne
Nasýlda deðiþilmez mutluluktu bu !
Ama gelgörki,buda rüyalarým gibi hayaldi !

....Sadece hayalin vardý,biranlýk gecemde
.....VE SEN...hala gülümsüyordun
Bense hayalinin bitmemesi için
.....ALLAH’IMA...yürekten yalvarýyordum !
VE SEN,gene hayalin gibi karanlýk akþama karýþtýn
Senden bana kalansa,ardýndan düþ kýrýklýklarý oldu
Gidiþin gibi,bende karanlýk odama döndüm
Belki,gene rüyama gelirsin diye
....Mutlulukla gözlerimi sana kapadým

.........VE SEN...Gelip gelmemek adýna
Gözlerimi yordun.....

Ve þimdi söyler misin?
....SEN ...Beni Nekadar ...SEVDÝN...?
...
......Sana hep benimle kal demek isterdim
Ama senden önce giden hep bendim....!

( ÖZLEM GÖÇ ) (ÇýlgýnÞair )

19.12.2009 22:02 cumartesi
Sosyal Medyada Paylaşın: