Nasýl umutlanmýþtým
Seni seviyorum dediðinde
Gönlüm öylesine akmýþtý ki sana karþý
Aradaki yýllarý silip attýðýnda
Gözlerine bakmaktan yorulmuyordu gözlerim
Hep seni hep aþkýný anlatýrdý
Þiirlere hece olan sözlerim
Aþka davet eden gizemli bakýþlarla
Þehvetle titreyen dudaklarýnla
Ýlmek ilmek iþleniverdin gönlüme
Ah be esmer güzeli,
Ah be asi serçe
Bilir misin?
Bir ömür kattýn ömrüme
Ne zaman sýcaklýðýný duysam eririm
Ne zaman nefesini hissetsem
Kapýlýp giderim hayal rüzgârlarýna
Yalnýzlýklarda öpmeye kalksam seni
Bir hayal dünyasýnda kalýrým
Dudaklarýmda eriyip gider arzular
Bir masal gibi baþladý bu hikâye
Anlatamadýn kendini
Anlayamadým seni
Bilemedim nedir derdin
Korku ölüm sebebi oldu aþkýn
Umutsuzluk denen o yangýnýn içinde
Gün be gün tükeniverdin
20.12.2009/Samsun
Ýbrahim COÞAR