Çocuktuk düþe kalka büyüdük
Umutla ve binbir hayallerle
Kimimiz doðurduk üç-beþ çocuk
Kimimizin bir çocuðu yok bile
Kardeþ, abla, abi, dayý, amca
Kimbilir þimdi onlarda hangi yollarda
Devirdik yýllarý, dövdük tokmaksýz havanda
Belki atýldýk, satýldýk, unutulduk
Yýllarý petek petek
Bir arý gibi dokuyup
Gönül kovanýmýza doldurduk
Sonra
Sonra hiç yaþamamýþ gibi
Unuttuk, unutulduk...
Senin adýn Hatice
Onun Emine
Benim Ayþe
Hasan, Mehmet, Ali
Daha nice
Neticede insanýz iþte...
Boþver
Boþver sakýn, sakýn ha sen üzülme!
Konaklýyoruz iþte yaþam denilen otelde
Haydi!
Haydi! koy baþýný arkadaþýnýn göðsüne
Gül, aðla, dertleþ yok ki ondan öte
Ýnan
Ýnan senin arkan çok kalabalýk
Unutanlar, unutulanlarý
Birer birer arayacak
Onlar da yalnýz kalýnca
Bir dokunuþun, bir nefesin
Kýymetini anlayacak
Siyah-beyaz fotoðraflar
Yaþanmýþlýklarý hatýrlatýr elbette
Dedim ya neticede
Ýnsanýz iþte...
ayþe yayman
*****Bugün Selçuk Sen ile DARÜLACEZE’de etkinlik düzenledik, gelen arkadaþlarýma teþekkür ederim, bu anlýk nacizane þiirimi orada okudum ve sizlerlede paylaþmak istedim þiir dostlarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.