Ayný havayý soluyabiliyoruz ya Bu da yeter... Razýyým ben buna. Ayný semtin kaldýrým taþlarýna Ýz býrakýyor ayaklarýmýz Belki ayný dükkanýn vitrininde Siluetimizi izliyoruz ikimiz de Belki ayný caddeden geçiyoruz Birer saat arayla Geçen gün sokakta gördüðüm Bir kadýný kýskandým Seninle ayný havayý Soluyabiliyor diye. Pencerenin altýndan her geçtiðimde Beni görmeni bekliyorum Seni soluyorum havada Derin nefeslerle Ýçime çekiyorum. Arada bir buluþup Kaçamak kahve içmek birlikte Tüm aidiyetimiz bu kadar olsa bile Varlýðýný hissetmem yeter Gecelerinin içinden geçemesem de Aklýndan geçtiðimi biliyorum Gecelerinin içinde. Dansettiðimi zihninde Ve aynalarýn yansýmasýnda Biliyorum beni aradýðýný Ve özlediðini Seviyorum sana Kendimi özletmeyi Özleyince görebilmek önemli... Uzak þehirlerde olmak da vardý, Ümitsiz, çaresiz, ayrý ve yalnýz Zaman zaman buluþmasýz Hasrete bulanmak vardý Kavuþmasýz... Ayný havayý soluyabiliyoruz ya Ve seni görme ümidi var ya Bu da yeter. Sosyal Medyada Paylaşın:
NazGuller Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.