DEPREM
Akþam üzeri idi yer gök inledi
Tüm hayvanlar çýðlýk çýðlýk delirdi
Her yer sallanýyor
Topraklar yarýlýyor
Binalar ve her þey yerle bir oluyor
Anneme koþmak, saklanmak istiyorum
Koþmak ne mümkün yerdeyim
Kalkamýyorum bile.
Yarýklardan sular fýþkýrýyor
Her yer toz duman korkuyorum.
Tanrým neler oluyor þaþkýným
Ýnsanlar aðlýyor neden?
Bir ses geliyor derinden kulaklarýma
Orda kimse varmý ses ver diyor
Orasý neresi, ben nerdeyim
Karanlýk çökmüþ her yana
Caným neden acýyor, ben nerdeyim
1967_ADAPAZARI
Not:
1967 Depreminden ders alýnmadý _1999 çok can aldý ders alýnmadý
Her ikisini de yaþadým.
1967 yýlýnda gördüðümüz zarar sonrasý rahmetli babam zemine uygun bina inþa ettiði için,
1999 yýlýnda bir tek tabak ve bahçe duvarýndan baþka zarar görmedik.
Depremler hep var ve var olacak
Binalar ve eþyalardýr bizi öldüren depremler deðil.
Binalarýda kullar yaptý ALLAH deðil
Canan Onuþ (Ceynan)_2000_OCAK_Ý_TEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.