ATEŞİNLE SAR BENİ !..

dýþarýda soðuk var, sulusepken kar,
sokak lambalarý titreþir garipliðime
kaldýrýmlar üþür el ayak çekilirken
bir sessizliktir akþama çarpan
sýðýnacak kuytulara el geçit vermez
selamsýz dallarýn narin duruþlarý aðlatýr
karamsar düþlerde kývrýlýr kalýrým ýssýz köþede...


gecenin ýslýðý ölüme yolculuk ederken
gidiyorum sýcaklýðýna hasret
dokunuyor kýþ akþamlarýnýn soðukluðu
canevimden vuruyor kimsesizliðim
bana yarenlik edecek hayalin bile yitik
herkesin bir yuvasý varken ben yuvasýz kuþ
tarumar olmuþ hayatýn güzlerinde bitiðim ...


içimdeki tomurcuðun ne zaman uyanacak
boylu boyunca tenine sarýlacak
dudaklarýndan dökülen fýsýltýlar sevecek
beklerim mayhoþ bakýþlarýnda okþanmayý
el kapýlarýnda sevdalar dilenmeden
kar taneleri sol yanýmda buzlanmadan
gökkuþaðý renklerinde kor ateþinle sar beni !..


Zafer Direniþ
...

17 Aralýk 2009 Perþembe 20.30 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: