BU AKŞAM

Bir mecraya düþtü gözyaþlarý,
Aktý da hayat buldu sevda çiçeði.
Zaman yavaþlattý tomurcuklarý,
Açtý da yenik düþtü hayat gerçeði.

Ýltica etti gönül tenhaya,
Aþk avutmaz oldu yorgun yüreði.
Aklým sürükledi beni kuytuya,
Kýrýldý dallarým açmaz gülleri.

Ne aðýr bir söz kaldý,yüreði hýrpalayan,
Ne de kahýr omuzlarda yük olan.
Öyle erksiz,öyle çaresizim ki;
Hiç kendimde deðilim bu akþam.

Ne somut birþey kaldý,hatýra býrakýlan,
Ne de beyinlerde,soyut bir kavram.
Öyle renksiz öyle kokusuzum ki;
Hiç havamda deðilim bu akþam.
Sosyal Medyada Paylaşın: