BUSEKONDU
Gel artýk neredeysen ey þehir yüzlüm...!
Yüzüne bakmaya doyamýyorum.
Gönül tapusunu ayýrdým sana
Halâ bekliyorum busekondunu
Kaç yýl geçti bilmem, sayamýyorum...
Tahtadan evlerle doldu çevrem
Derdimi kimseye diyemiyorum.
Uykusuz gecelerde esiriyim kadehlerin,
Kaldýrýmlarda sarhoþ
Serserinin birisiyim...
Vermiyor kokunu çiçeklerin hiç birisi
Özledim, inan çok özledim
Hoþ kokulu busekondunu...
Gel artýk neredeysen ey þehir yüzlüm..!
Gittiðin yolda minübüsler sevdamý taþýr
Ölümden beter ayrýlýðý çýðýrýr türkülerim
Keskin dilli falcýlar yüzünden çektiðimiz bu çile
Bitir þu daðlaþan gurbeti
Bitir Allah aþkýna..!
Portakal çiçeði vuslat gecelerine hasretim
Zindan karasýný siliver dudaðýnla...
Özledim, inan çok özledim
Bana ümit, bana ýþýk, bana heyecan veren kokunu
Ve de caným
Busekondunu...
Mustafa CEYLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.