enveriye istasyonu
Allah kahretsin kaçýrdým dolmuþu,
Yada kahretmesin aslýnda iyi oldu.
Bu gece terkettiðim bu þehire, biraz daha sövmek için,
Bana biraz daha zaman sundu.
Bir elimde bavulum bir elimde sigaram,
bir yabancý gibi çekip gidiyorum buralardan.
Tutturduðum þarký bozuluyor klakson sesiyle,
Bakýyor binecekmi diye ne demeli bu taksiciye?
Kalmýþ cebimde üç beþ kuruþ,
Onuda vereceðim, bir bardak çay iki küp þekere.
Baktý iþ çýkmaz benden,
Pavyon kalkýþý yaptý pezevenk edasýyla farkýnda olmadan.
Yürü lann diye baðýramadým ama arkasýndan ,
Dedim ki içimden;
Geri döneceðim bir gün bu þehire baþka bir benle,
O zaman hepinize bineceðim üzülme.
Ne yollar bitti yayan yapýldak,
Boþver vural hatýrlama onlarýda sakýn, önüne bak.
Geldin sayýlýr az kaldý
Trenim Enveriye de hazýrdaydý
Bir düdük ilk kýpýrdama,
Artýk veda vakti galiba.
Herkes el sallýyor birbirine,
bana yok bir güle güle diyecek bile.
iyi yolculuklar yazýyor biletimde,
onunla avunuyorum bende.
Ve son bir defa daha çektim nefesinden;
Hoþçakal Eskiþehir kalmayacak gözüm sende.
Sakýn döner diye bekleme;
Ben dolmuþu kaçýrdým ama BENÝ KAÇIRDIN SENDE...
03.10.2008 00.30 Eskiþehir / Enveriye istasyonu
vural POYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.