KONSANTRE GÖNLÜM
Konsantre olmuþ gönlüm güzelin cemaline
Yarim ambargo koymuþ þansýma ikbalime
Güzel koymuþ kalbime sevdasýyla ipotek
Yüreðim tapulamýþ,gönlüm onu sever tek
Bir mýknatýs benzeri beni çekti kendine
Daðlarda bozkurt iken takýldým aþk bendine
Güzel kaþýn oynatýp;kalbime aþk damlattý
Karþýlýk vermeyip de gözyaþýmý çaðlattý
Güneþe benzetince,gözümü kamaþtýrdý
Ay buluta girince geceye yanaþtýrdý
Yýldýz olup gönlüme;parlak bir ýþýk saçtý
Sevdasýyla eritip;baþýma iþler açtý
Balýk misali yüzer gönlümün deryasýnda
Hayaliyle mest oldum sarhoþluk rüyasýnda
Geldiðime sevindim,kim demiþ dünya yalan
Cennette hurim olsun yüreðime aþk çalan
Ateþler gül bahçemdir yari hayal edince
Ölüme kucak açtým yar kefenim serince
Aþk konsantresindeyim bin azap sorgusunda
Gönlümden gül süzülür bir okun burgusunda
M.Sýddýk SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.