ŞU ANNELERİN
Ana desek dilden yavrum der kalpten
Deðeri bilinmez, þu annelerin.
Eðilmez baþlarý yüksektir Alp’ten
Elleri öpülmez, þu annelerin.
Analar cenneti ayakta taþýr
Bizi aç koymazlar yemekler taþar
Sýrtýmýz kaþýnsa eliyle kaþýr
Haklarý ödenmez, þu annelerin.
Yemeyip yedirir, giymez giydirir
Çantamýza türlü pasta koydurur
Uyumamýz için masal uydurur
Güceneni olmaz, þu annelerin.
Türlü sancýlarla doðduk dünyaya
Gücümüz yetince hep koyduk yaya
Kollarda büyüdük olduk sert kaya
Gönülleri ölmez, þu annelerin.
Kýzsak kalplerini kýrar geçeriz
Muhtaç günümüzde onu seçeriz
Harçlýðýný alýr kýrar, biçeriz
Dargýnlýðý olmaz, þu annelerin.
Hanýmýn sözüyle huzur evine
Götürüp atarýz þeytan sevine
Kurtuldum sananlar çokça dövüne
Çektiði bilinmez, þu annelerin.
Dursunî babandan ona sýðýndýn
Belki bir defacýk hatýr deðindin
Kuru kafa görsen çokça öðündün
Halleri sorulmaz, þu annelerin.
dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.