Ömrüme gün sayan
Aslýný arayan sevdiðim
Anma, arama
Ýzdüþümün kýrýlma noktasýnda
Teðet geçti yokluðun!
Sen, sonbahar sevdamsýn
Adýma açýlan yollarý
Ertelenmiþ düþlerin
Yanýk kokusu sardý !
Yetmedin yetemedin
Olamadýn benliðime kandil
Anma, arama!
Gönlümün þiir oylumlarýnda
Sana sevdamý yazmaya
Kapandý lügatýn son sayfasý
Ala mora döndü
Gücü yetmedi sözcüklerin!
Adýma þifrelediðim
Acýma kadeh tutan yýldýzlar
Bakmayýn gözlerime
Sýrlansýn geceler
Yazýyorum
Virgülle kýrýlmamýþ mektuplarý!
Yazýyorum
Dokunamadýðým gerçekleri
Geceleri uyandýrýyor
Yaþam karesi kýsýrdöngü baðlantýlar
Lekelenmiþ külleri deliyor..
Tekdüze silemediðim görüntüler
Ve sen kalýyorsun gözlerimde
Adýný andýkça akþam kýzýllýðý
Gözlerinde uyansýn diye uçuruyorum serçeleri!
Sen akþam üstü sevdam
Sana dokunmak için
Çarþaflansa da bedenim toprakta
Kelimen olurum yakamadýðýn romanlarda
Gün gelir de
Hasretim dayanýrsa gecene
Diline dokunsun gülüþünde naðmeleþen þiirler!
Sen nisan gözlüm
Bakýþýna þifrelendiðim
Ömrüme gün sayan
Aslýný arayan suretim
Delerse bakýþýný
Ýzdüþümün kör noktasý
Yüreðinin üþümüþlüðünü býrak sulara
Çünkü ben
Deniz yaðmuru dalgalarýn hýþýrtýlý sesiyim
Evet ben
Sular öfke kývrýmýnda kumsal suskunluðunda
Güneþin dokunamadýðý deniz kumuyum!
NURTEN TARIM