Uçup giden zamandan arta kalan yýkýk dökük sevgiler tanýdým Yalnýzlýðýma kapanacak teselli misali Umut nerdeydi Bir köþeye býrakýlmýþ sevda kokan gülmüydü Dipsiz odalarda öfkeni kusmakmýydý Hayýr böyle olmamalýydý Umut doðmalý,göstermeliydi kendini Derken cesaret çýkageldi Yansýttý aksýný söz oldu iz oldu Sevgi bahçesinin hizmetlerini sundu Nafile Bütün bunlara þahit olan pesimist aþk bir köþeye çekilmiþ aðlýyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
isa öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.