DEVRAN UTANSIN

DEVRAN UTANSIN

Dalgýn düþlerimin yanýlgýsýnda sorumsuz bir yaþam,
Virüslü hayaller daðarcýðýnda boþ arzular,
Gece karanlýðýyla örtemedikleri yenilgiler,
Yürüyüþüm,giyiniþim,konuþmam isyan niteliðinde,
Kahrolan yiðitlerin gözyaþlarý bedenimde,
Kan çanaðý gözlerimde hafif bir tebessüm,
Devrana muamma yaþam öyküm,
Sarýlmýþken etrafým tel örgülerle,
Kalbim ablukadaydý kahpe kahkahalarla.

Ellerimizi açtýðýmýzda varoluþ sebebimize,
Bizden gayrýsýna dua etmenin ehemmiyeti vardý omuzlarýmýzda.

Bu dünyada geçiyoruz hergün sratý,
Her bir yanýmýz uçurum ve ruhsuz cesetler,
Bizi anlamamalarý olsa gerek bugün aðlamam,
Yenilmiþ týrnaklarýmý ve daðýnýk saçlarýmý
Ýmaj sanan bir avuç insan müsvettelerine…

Ve, ve sen…
Fani dünyada nefsime yenilgim,
Sakladýðým çocukluðumun yegane sahibi,
Sen de dayanamadýn, sen de baþý dik duramadýn,
Aldýn bütün kýzgýnlýðýmý,geçmiþine rest çekip,
Sen de çýktýðýn kabuðu beðenmedin.

Bundan gayrý ateþin sadece beni yaksýn,
Benim ve bizim yerimize devran utansýn !

UFUK HAN ÇÝMEN.

Sosyal Medyada Paylaşın: