2001 KRİZİ

Ne iktidar muktedir, ne de âdil bir devlet,
Böyle çarpýk sistemden krizler doðar elbet.
Ýltifatlar makama, mala mülke, paraya,
Saðlýk, enerji, zaman, kaybolur milli servet.

Uçurumlar çok derin, alt üst oldu dengeler.
Yoksullar morfin yemiþ, sarhoþ gibi sendeler.
Güçlü olan zayýfý düþürünce oltaya,
Etlerini sýyýrýr, kemiðini rendeler.

Ne oldu ki insanlar benlik kavgasý güder.
Dost dostu düþman gibi, rezil kepaze eder.
Fukaralar razýyken bir lokma, bir hýrkaya,
Kimi küstah ve maðrur, Nemrutça yaþar gider.

Kimse fikir üretmez belâ gelip çatmadan.
Sorgulamaz kendini yataðýna yatmadan.
Kimi lükse tutulmuþ, kimi köþke saraya,
Kapýlýp gidiyorlar vicdanýnda tartmadan.

Elli yýl öncesinden daha geride tarým.
Sanayimiz zaten yok, yatýrýmlar hep yarým.
Ticaret hortum hortum, kezzap döker yaraya,
Her tarafta yangýn var, içinde sen ben varým.

Gerçi talep ne ise netice öyle doðar.
Aldýðýmýz her sonuç, ortak niyete uyar.
Sözle özü bir edip eylem gerek duaya,
Kör ancak böyle görür, saðýrlar böyle duyar.

Fitneleri besleyen, kararsýzý ayartan,
Bu dumanlý havayý daha beter karartan.
Vatan ýþýða hasret, bir muma bir çýraya,
Öyle gün geliyor ki bu günleri aratan.

Tek kurtuluþ yolu var, katma deðer üretmek.
Asalak geçinmeden bedel verip tüketmek.
Ýrfanýmýz var ise, el girmeden araya,
Ýnsanlar sürünürken, onu tutup yüceltmek.

11.06.2001………….Mustafa YARALI




Sosyal Medyada Paylaşın: