TUT ELİMDEN ÇIKALIM
Hüzünde kaybolan aşkım
İsyanın göz yaşlarında boğuldu
Derme çatma sevdalar
temelsiz yapılarda tövbekar oldu.
Kasılan yüreğim sevdaların koltuğunda tünedi
bağdaş kurupda yerlerde inlemedi
Dudakların fısıldamaya ayaklandığında
keskin bıçak çekildi suspus
İnceden inceye çekilen zılgıtlar
ağıtların gölgesinde kayboldu.
Başıma bağladığım kırmızı yazma
Kolumdaki siyah kurdelaya asıldı
Çizgili gömleğimin dik yakasında bakışlar
Şalvarımın kenarında gül oyalıydı nakışlar
Cepkenim pileli
kasketim sekiz köşeliydi.
Belimde kalın hızmakı kuşağım
Ayağımda lastik postallarım
umuda dogru yoculuğa çıktılar
ne sen mendil sallayabildin
ne ben el sallayabildim ardınddan gidenlerin
sırtına ,çenesine vurdum
benin ardımdan gülenlerin.
Şimdi isyanada bayrak oldu
İki yakasını bir araya getirdiler cepkenimin
sırtından çıkartıp atıılar ubrayı
yine ben sana dalgın
Ben senin yolunda bekleyenbir serseri
Bu yokuşun bir inişide olmalı
Gel tut elimden çıkalım bari.
........................................
..........................................
BİRBEY...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.