Bir sevda girdabýnda can çekiþerek dönüyorken umudun gül tomurcuðu gönlümde filizleniyorken döktüðün kezzapla hücre zarým delip yüreðimi terletirken seni sana býrakýyorum…
Sabýrla, inançla, azimle, bekliyorum. Çünkü; karþýlýk görmeye zaman erken…
Çekmeliyim sevda azabýný yapmýþým bunun hesabýný bin bir azap çekmeliyim terlenip, yanýp, eriyip; acýya katlanmayý öðrenmeliyim...
Þimdi köz aþamasýnda olduðumdan; daha çok yanýp küllenmeliyim. Külümün son zerreciðinde umudun son kývýlcýmýyla tekrar filizlenmekteyken; …ve o filizi de koparmaya gönlün el veriyorsa; canýn saðolsun!...
M.Sýddýk SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ms-solmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.