EMMOĞLU
EMMOÐLU
Ah caným ciðerim gözümün nuru
Sen nasýl canýna kýydýn Emmoðlu
Çaldý sanki bize kýyamet suru
Düþmanlarýn gözü aydýn Emmoðlu
Hýzýr gibi yetiþirdin darlara
Bana mýsýn demiyordun surlara
Dilerim ki kabrin dönsün nurlara
Sen neydin be öyle neydin Emmoðlu
Taþ atana sen hep güller atardýn
Garibanýn koþar elin tutardýn
Laf kýrk boðum derdin sözü yutardýn
Deryaya akan bir çaydýn Emmoðlu
Ne çok seven varmýþ seni görüldü
Eþin dostun aðlamaktan yoruldu
Bir sen deðil Uðurludað vuruldu
Bizi öksüz yetim koydun Emmoðlu
Riyakârlar timsah yaþý döktüler
Utanmadan yüzümüze baktýlar
Kýzan dostlar diþlerini sýktýlar
Belki sen de gördün duydun Emmoðlu
El âleme akýl verdin us verdin
Duygusuza vicdan verdin his verdin
Niye böyle yapýp bize yas verdin
Söz vermiþtin niye caydýn Emmoðlu
Bu çileler imtihandý bilirdin
Her zerrede Yaradaný bulurdun
Zaman zaman tefekküre dalardýn
Kör þeytana nasýl uydun Emmoðlu
Koca dünya üstümüze yýkýldý
Özümüze hicran narý yakýldý
Baðrýmýza zaðlý hançer çakýldý
Bir yýldýz misali kaydýn Emmoðlu…
14.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.