Taş Atan Çocuklar.

Kendi memleketimin çocuklarý,
Nasýl oluyor da taþ atýyorlar,
Polisime, jandarmama!
Ve hatta kendi kabilelerinden olan,
Ýnsanlarýn dükkânlarýna,
Bu nasýl iþ,
Nasýl zihniyet,
Kim verdi bu taþlarý onlarýn eline,
Ahmet aðamý?
Abdullah aðamý?

Bunlarý düþündükçe,
Aklýma Taif geliyor,
Resülüllah’ý taþlayan çocuklar geliyor aklýma,
Onlar biliyor muydu? Tanýyor muydu Resulullah kimdi?
Ýþte bu günde böyle,
Birkaç eþya ve para,
Bunlar burada bir yara,
Kandýrýlmýþ çocuklar,
Onlar bilmiyorlardý; kendilerine taþ attýklarýný,
Kalem tutan o eller neden taþ atýyordu?
Arkalarýnda insanlýktan nasibini almamýþ,
Nasipsizler var,
Taþ atan çocuklara çiçek sunduk,
Çikolata verdik,
Týpký Resulullah gibi,
Beddua etmedik dua ettik,
Týpký Habibullah gibi,
Taifliler Müslüman olmuþtu,
O habibin duasýyla,
Bizde dua ediyoruz iþte
Resulullahýn aðzýyla,
Allah sizi islah eylesin,
Kalp gözünüzü açsýn,
Diye dua ediyoruz,

Bu þiire ilham olan Taif olayýný buraya eklemeden geçemeyeceðim,
****************************************
Ýþte Taif hadisesi;

Peygamberliðin onuncu yýlýydý,
Kureyþ zulmü katlanýlamayacak derecedeydi,
Þevval ayýnda evlatlýðý Zeyt ide alarak yollandý,
Taif lilere Ýslam’ý anlatacaktý,
Putperest olan Sakiyf kabilesiydi,
Hiç kimse kabul etmedi,
Allah Resulüne hakaret ettiler,
Taiften ayrýlýrken de; ayak takýmýna ve çocuklara,
Taþ attýrdýlar Habibullaha.
Ayakkabýsý kan dolmuþtu Resulün,
Yürüyemaz halde dinlenmek istedikce,
Zorla kaldýrýp taþ atýyorlardý,
Vücudunu siper eden Zeyt, birkaç yerinden yaralanmýþ,
Kan revan içinde kalmýþtý,
Resulullah’ýn ömrü boyunca yaþadýðý en büyük sýkýntýlardan biriydi bu,
Nihayet Rabia’nýn oðullarý Utbe ve Þeybe’nin evine sýðýndýlar,
Burada bir çardaðýn gölgesinde,
Ellerini açtý yaratana,
Ve þöyle dua etmiþti;

‘’Ýlahi kuvvetimi zaafa uðrattýðýný, çaresizliðimi,
Halkýn gözünde hor ve hakir görüldüðümü, ancak sana arz ederim,
Ey merhametlilerin en merhametlisi!
Herkesin zayýf görüp te dalýma bindiði, biçarelerin rabbisin sen,
Ýlahi, huysuz ve yüzsüz bir düþmanýn eline beni düþürmeyecek
Hatta hayatýmýn dizginlerini eline verdiðim akrabamdan bir dosta
Býrakmayacak kadar merhametlisin.

Ya Rab, eðer bana karþý gazaplý deðilsen, çektiðim bele ve sýkýntýlara hiç aldýrmam.
Fakat senin esirgeyiciliðin bunlarý gösteremeyecek kadar geniþtir.

Ya Rabb gazabýna uðramaktan,
Rýzandan mahrum kalmaktan,
Senin karanlýklarý aydýnlatan,
Din ve dünya iþlerini dengeleyen
Yüzünün nuruna sýðýnýrým.
Razý oluncaya kadar iþte,
Affýna sýðýnýyorum.
Bütün kuvvet ve kudret ancak seninledir….’’

Ýþte beddua etmemiþtir,
Hatta Karn denilen yerde Cebrail gelerek;

‘’Ey Allah’ýn Resulü,
Allah kavminin sana söylediklerini iþitti,
Yaptýklarýný gördü,
Sana þu daðlar meleðini gönderdi,
Kavmin hakkýnda ne dilersen,
Bu meleðe emredebilirsin’’dedi,

Daðlar meleði de selamýndan sonra;

‘’Ya Muhammad, emrine hazýrým. (Ebu Kubeys ile Kayakan denilen)
Þu iki yalcýn daðýn Mekkeliler üzerine devrilip,
Birbirlerine kavuþarak müþrikleri tamamen ezmelerini istersen emret….’’dedi,

Fakat Resulllah (s.a.s)

-‘’Hayýr, onlarýn ezilip yok olmasýný deðil,
Rabbimin bu müþriklerin sulbünden
O na hiçbir þeyi ortak kýlmayan,
Ve yalnýz Allaha ibadet eden,
Bir nesil meydana getirmesini istiyorum.’’
Demiþtir..

Ýþte Resulullahýn izini takip ediyorsak,
Onun sünnetine uymalý,
Ona göre hareket etmeliyiz.

Sosyal Medyada Paylaşın: